top of page

Los Angeles

 

Camping: 2e overnachting op Malibu Beach RV Park

 

Reistijd:

Km:

T°:

 

Planning:

Een dagje naar de Universal Studios. We lazen dat Disneyland sterk lijkt op Disneyland Parijs. Daar zijn we al geweest. Vandaar de keuze voor Universal Studios.

 

Verslag:

De reden om vandaag op tijd op te staan: bezoek aan de Universal Studios. We begeven ons in het hectische verkeer rond Los Angeles en doen 1,5 uur over een stuk dat zonder verkeer 45 minuten in beslag neemt. Grrr. Op vakantie wil ik geen files zien!
Er hangt mist. Of is het smog? Alles is grijs. De temperatuur is aangenaam. En het is mijn lucky day wat het nummerplaten spotten betreft! Sinds de Grand Canyon maak ik foto’s van nummerplaten. Elke staat heeft zijn eigen type nummerplaat en ik wil zoveel mogelijk staten verzamelen. Ideetje voor een fotoboek. In het begin aarzelde ik wat om ze te fotograferen waardoor ik misschien wel een uitzonderlijke ben misgelopen. Vandaag zien we New York, South-Dakota, Alaska en New Yersey! En zelfs Pennsylvania. “Trek dat!” roept Sofie. Maar de auto is te ver weg. “Oh nee!” roept ze, “Dat is mijn favoriete staat!” Vreemd. “Waarom?” “Weet ik niet. Mooie naam,” antwoordt ze. Even later gilt ze: “Ik zie Patrick!” ??? De naam van een leasemaatschappij of iets dergelijks op de nummerplaat...
We komen eindelijk aan op de parking van de Universal Studios. Er zijn plaatsen voorzien voor RV’s (in Amerika spreken ze van een RV, niet van een camper). We wandelen door een winkelstraatje naar de ingang. Geert drong erop aan om Front of Line Tickets te kopen. Ik aarzelde wat, maar ben heel blij dat we ze gekocht hebben. Het is ongelofelijk druk. Je kan over de koppen lopen. We beginnen met de Studio Tour. Leuk om te doen en de speciale effecten zijn wel plezant. Ik wil een foto van Wisteria Lane maken (ik ben altijd een grote fan van Desperate Housewives geweest), maar het treintje is er te snel voorbij. De foto trekt waarschijnlijk op niet veel. 

Na de Studio Tour gaan we naar Water World. We nemen vooraan plaats, een plek waar je gegarandeerd nat wordt. Maar intussen is de zon doorgebroken, dus dat maakt niet uit. Het publiek wordt opgewarmd, terwijl iedereen plaatsneemt. Erg goed gedaan. Een man op de eerste rij met plastic zakjes rond zijn schoenen wordt er goed door gesleurd en krijgt natuurlijk een halve emmer water over zich. Er wordt geplaagd en gespot, het water vliegt in het rond en het linker-, midden- en rechterdeel van de tribune worden tegen elkaar opgezet. Klassiek allemaal, maar heel plezant. De show zelf is ook de moeite. Spectaculair, verrassend, leuk. Achteraf mogen de mensen met een First of Line Pass nog blijven. We krijgen een blik achter de schermen. Best wel interessant. Ze leggen uit hoe de stunts in elkaar zitten, welk materiaal ze gebruiken, hoe de show wordt voorbereid enz. We doen een attractie en gaan daarna naar Universal's Animal Actors, en ook daar krijgen we na de show behind-the-scenes-uitleg, o.a. over de manier waarop de dieren getraind worden en welke hulpmiddelen ze tijdens de show gebruiken. Ook heel interessant! We eten iets (verrassend lekker voor zo’n pretparkrestauranteten) en doen de ene na de andere attractie. De kinderen hadden veel meer echte rollercoasters verwacht, maar de attracties blijven heel vaak staan en moeten het hebben van de speciale effecten: 3D-filmpjes, stoeltjes die bewegen en schudden, water- en geluidseffecten, zelfs wind die blaast. Het vreemde is dat je even goed kriebels in je buik voelt en dat het net echt lijkt. Heel knap gedaan.

Als laatste willen we de Special Effects Stage volgen, maar die show zit vol. De volgende voorstelling begint pas 1.40 uur later en zo lang willen we hier niet meer blijven. Iedereen heeft het wat gehad. Dus vertrekken we. De kinderen vonden het pretpark wel leuk, maar hadden er toch iets meer van verwacht, meer een soort Six Flags Magic Mountain, denk ik. En zoveel volk op een relatief kleine oppervlakte is ook niet echt ons ding.
We gaan op zoek naar het Hollywood-sign, de bekende witte letters op de berg. Ik heb wat straatnamen van waaruit je het teken goed zou kunnen zien. We rijden door een wijk, maar we vinden nergens een echt goed uitzicht. Altijd hangen er wel elektriciteitsdraden voor de letters. Parkeren is ook niet evident in deze wijk. Maar we hebben het gezien!
Daarna gaan we op zoek naar een Walmart. We hebben een adres niet te ver uit de buurt. Natuurlijk doen we over die beperkte kilometers nog lang (file, alweer…) en we komen uit bij een Target. Geen Walmart te bespeuren. Er blijkt meer non-food dan food in de rekken te staan. De keuze is veel beperkter dan in de Walmart. En we vinden het er ongezellig. Wij zijn intussen fan van de Walmart!
We eten buiten met het geruis van de oceaan op de achtergrond. Zalig. We gaan wat later slapen dan anders want morgen kunnen we uitslapen.

 

Foto's:

 

 

Anchor 24

Klik op een foto voor een groter beeld.

bottom of page