top of page

Las Vegas

 

Hotel: 2e overnachting in Paris Las Vegas

 

Reistijd:

Km:

T°:

 

Planning:

We hebben niets gepland en niets gereserveerd in Las Vegas. Rondkijken, misschien wat shoppen en in alle rust wat bijslapen. 

 

Verslag:

Na een niet zo schitterende nacht met woelwater Sofie naast me word ik wakker in een zalig bed. Ik hoor vaag het geruis van de bruisende stad, als ik heel erg mijn best doe om iets te horen. Ik drink een koud glas water (gisterenavond in de koelkast gezet!), we staan op ons gemak op en maken ons klaar om te gaan ontbijten. We kiezen voor het ontbijtbuffet in het hotel zelf. Tegen 10.20 uur zijn we er. Om 11 uur beginnen ze met de lunch, dus we hebben nog even tijd. Stilaan worden het ontbijtaanbod vervangen door het lunchaanbod. We brunchen eigenlijk min of meer. We proberen enkele van onze kinderen ertoe aan te zetten om het buffet met mate te plunderen...

Het personeel is iets minder vriendelijk dan in Bellagio, maar het eten smaakt alweer. Het dringt nog meer tot ons door dat hier de hele dag door mensen eten, drinken, kopen, gokken,… New York wordt “The City that never sleeps” genoemd, maar voor Las Vegas geldt dat volgens mij evenzeer.
Vandaag gaan we winkelen. We trekken naar een shoppingmall over Encore & Wynn. Onderweg lopen we o.a. door de Venetian. Geweldig hoe ze daar Venetië imiteren, met gondels op een vijver en alles. En dan zijn er mensen zo gek om geld neer te tellen om in zo’n gondel op een vijvertje rond de voorzijde van het hotel te varen. We komen nog eens enkele schaars geklede vrouwen tegen, die getooid zijn met pluimen en glitterpakjes. Eén van hen – ze ziet er minstens 50 uit – zwaait naar ons en Sofie fluistert hardop: “Die mevrouw is toch te oud om nog zo naar kleine kindjes te wuiven!”
Ellen heeft op internet een winkel gevonden waar ze naartoe wil en Sofie is op zoek naar een bepaald type rugzak voor school en in die mall zijn er twee dealers van het merk. In België hebben we hem niet gevonden en konden we hem ook niet online bestellen.

We kopen van alles. Kleren voor Ellen, Pieter en mij. Dé rugzak voor Sofie (niet gevonden bij de 2 officiële dealers die op de website vermeld stonden - Geert al bezig met online uitzoeken en telefonisch bestellen, als ik hem in een andere winkel zie hangen - Tom als een wervelwind naar Geert om de telefonische bestelling stop te zetten, oef…). Een horloge voor Tom. De verkoopster wint de prijs van vriendelijkste verkoopster ever. Een zonnebril voor mij. Ik heb sinds dit jaar een nieuwe zonnebril, maar tijdens de vele wandeltochten bleef hij nooit goed zitten. Het is een bril om mee op een terras te zitten en wat te showen, niet om te wandelen en te fietsen en te zweten. Dan glijdt hij voortdurend af. Dus kies ik een goeie sportbril uit, waar ik heel blij mee ben. Ik word in de shoppingmall 1x aangesproken om een stukje van mijn haar te stylen en 1x om te weten wat ik voor mijn ogen gebruik. Blijkbaar zie ik er na een dikke 2 weken Amerika enorm verlept uit.
Na al dat winkelen keren we terug naar het hotel om even te bekomen.
Eten doen we vanavond nog eens in The Cheesecake Factory. Dat is ons in San Francisco goed bevallen en hier is er ook eentje, op wandelafstand van ons hotel, in het shoppingforum van Caesars Palace. We moeten 40 minuten wachten voor we binnen kunnen, dus lopen we nog even de Nikewinkel binnen voor een sportbroek voor Tom. Eenmaal binnen in het restaurant, moeten we nog ruim een uur op ons eten wachten, maar het is er erg gezellig. En het eten is weer superlekker. Vriendelijke bediening ook. Ja, dit is onze favoriete keten voorlopig. Cheesecake eten we alweer niet, want niemand heeft nog honger na de grote hoofdschotel. Ik zal nog eens terug moeten gaan J.
We wandelen terug naar de strip door dit Romeins ingerichte hotel. Ook wel speciaal en sfeervol. De kinderen willen graag naar de Coca Cola-winkel en de M & M-winkel. We gaan er met plezier nog eens naar toe. Ze mogen elk een zakje vullen uit de ‘lange’ (kijk er maar eens van wat dichterbij naar…) buizen met M & M’s. Daarna willen ze terug naar het hotel, moe maar voldaan. We hebben heel wat hotels nu van ver of wat dichterbij gezien, maar lang nog niet allemaal. We vinden het hier alle zes geweldig en willen heel graag nog eens terugkomen. De stad heeft iets betoverends, iets bedwelmends. We kunnen er maar niet genoeg van krijgen. We kruipen tevreden in ons bed.

 

Foto's:

 

 

Anchor 22

Klik op een foto voor een groter beeld.

bottom of page