Welcome

Dublin - Brussel

 

Thuis: in ons eigen bed!

 

Reistijd:

Km:

T°:

 

Planning:

We landen rond het middaguur in Dublin en moeten tot de vroege avond wachten om te kunnen doorvliegen naar Brussel. Het enige nadeel van de vlucht, dat we er bijnemen omdat de prijs gunstiger was dan bij andere maatschappijen.

 

Verslag:

We slapen weinig. Het duurt al enkele uren voor eten en drank worden gebracht en de lichten uiteindelijk worden gedoofd. Ik ontdek een van de voordelen van een peuter op de zetel achter je: ik kan mijn zetel in slaapstand zetten zonder iemand te hinderen. Andere voordelen van peuters op een nachtvlucht ontdek ik niet.

Ongeveer 1,5 uur voor de landing wordt het licht weer aangedaan en krijgen we nog ‘ontbijt’. Een potje yoghurt en een belegde croissant recht uit de koelkast. We landen vroeger dan voorzien, maar daar zijn we niets mee, want we moeten nog ongeveer 7 uur wachten voor onze vlucht naar Brussel vertrekt. We haasten ons dus niet, drinken een chocomelk (eigenlijk eerder gesmolten chocola) in een bar en installeren ons aan een gate waar het rustig is, maar ook vuil en slecht onderhouden. Er ligt afval op de grond en op de banken. Er liggen overal kruimels. De vloer zit onder de zwarte strepen. In deze terminal vertrekken de vluchten van Ryanair. Als onze gate bekend is, wandelen we op het gemak terug naar de andere terminal, die nieuwer en properder is. De terminal van Aer Lingus. Ik lees een boek uit (het enige dat ik deze vakantie lees – tegen mijn gewoonte in, en we zijn dan nog wel langer dan 3 weken weggeweest, in plaats van de gebruikelijke 2 weken). De kinderen houden zich bezig op hun iPod. We praten wat, eten wat, slapen wat. De tijd gaat nog redelijk vlot voorbij. We verlangen wel naar huis nu.
Onze vlucht naar Brussel vertrekt stipt op tijd. De zetels zijn comfortabeler en ruimer en breder dan op de vorige, langere vlucht. Vreemd. Uit de zetel voor Pieter piept een stuk aluminiumfolie. Vergeten op te ruimen na de vorige vlucht? De stewardessen komen langs met drank en snacks. Helaas allemaal te betalen blijkbaar. Het schiet niet op. Voortdurend lopen mensen heen en weer om wisselgeld te halen, problemen met de creditcardlezer op te lossen, een bestelde snack of drank aan te voeren. Ik vraag een glas water, wat de stewardess vreemd lijkt te vinden. Ze herhaalt mijn vraag een paar keer en zegt dan berustend dat ze het moet gaan halen. Ze bedient eerst de rest van de mensen en haalt dan mijn water. We krijgen geen nootjes of iets dergelijks. Niets. We weten het al langer, dat hoort er tegenwoordig bij, bij ongeveer elke luchtvaartmaatschappij. Het maakt ook niets uit. We zijn bijna thuis. Eindelijk.
In Brussel rollen onze koffers ongeveer als eerste van de band. Allemaal deze keer J. We komen buiten en daar staat Tim ons al op te wachten. Hij neemt Geert en de jongens mee, zet Geert af bij zijn werk zodat die daar zijn auto kan oppikken en mij en de meisjes kan komen halen. Om 21.30 uur zijn we eindelijk thuis. Van de meest fantastische reis die we ooit samen hebben gemaakt. Een echte, echte aanrader! Geen twijfel mogelijk.

 

Foto's: